In 1886 schreef Antonín Dvořák: Ik ben verheugd u aan te kondigen dat ik het werk voltooid heb en dat het resultaat mij bijzonder bevalt. Ik geloof dat het zijn bestaansreden volkomen tegemoet komt. Het werk waarop hij alludeerde was de mis in D majeur voor koor & orgel. En de bestaansreden ervan was de inwijding van een kapel die het kasteel van de Boheemse architect en mecenas Josef Hlavka moest vervolledigen. De mis ademt optimisme en feestelijkheid uit. Verwacht je niet aan een klacht over een of ander aards tranendal, maar eerder een viering van ons – weliswaar tijdelijke – ondermaanse bestaan. Waarin de hand Gods niet heeft nagelaten duchtig met vruchten te strooien. Niets mis mee.