Scriabin en Scarlatti, a match made in heaven, dacht niemand ooit. Enter: Julius Asal!
In het voorjaar bracht Asal zijn debutalbum Scriabin – Scarlatti uit en wist meteen de aandacht te trekken. Door de stukken met de nodige aandacht te kiezen, creëert hij een zeer aangenaam bewandelbare brug tussen twee zeer verschillende tijdsperken en twee zeer verschillende componisten.
Op het album gebruikte hij twee verschillende Steinway-vleugels om weelderige, donkere klankkleuren af te zetten tegen een helder, scherp geluid. Live zult u het met één piano moeten doen, maar niet getreurd: om enig valselijk gepercipieerd auditief gemis te verhelpen, voegt Asal er, geheel zonder bijkomende kosten, de derde pianosonate van Brahms aan toe. Hebben we reeds vermeld dat Asal een uitermate getalenteerd pianist is?
Scriabin and Scarlatti, a match made in heaven, nobody ever thought. Enter: Julius Asal!
Asal released his debut album Scriabin – Scarlatti in the spring of this year and immediately made a name for himself. By carefully selecting the pieces, he creates a very pleasant bridge between two very different periods and two very different composers.
On the album, he uses two different Steinway grand pianos to contrast rich, dark timbres with a bright, crisp sound. Live, you will have to make do with one piano, but not to worry: to make up for any perceived aural loss, Asal adds Brahms’ Third Piano Sonata at no extra cost. Did we mention that Asal is an extremely talented pianist?
Julius Asal piano
A. Scriabin (1872 – 1915)
–
Sonata nr. 1 in f mineur, op. 6, Funebre / Quasi niente
D. Scarlatti (1685 – 1757)
–
Sonata in f mineur, K 466
A. Scriabin (1872 – 1915)
–
Sonata nr. 1 in f mineur, op. 6
D. Scarlatti (1685 – 1757)
–
Sonata in f mineur, K 238
A. Scriabin (1872 – 1915)
–
Étude in b flat mineur, op 8/11
–
Prélude in B flat majeur, op. 11/21
D. Scarlatti (1685 – 1757)
–
Sonata in B flat majeur, K 544
A. Scriabin (1872 – 1915)
–
Prélude in e flat mineur, op. 16/4, uit 5 Preludes, op.16
–
Prélude in e flat mineur, op. 11/14
J. Brahms (1833 – 1897)
–
Sonata for piano nr.3 in f mineur, op. 5
