Laat het geweten zijn, Beethoven had een boontje voor variaties. Als ventje van elf jaar was hij er zijn carrière mee begonnen en het genre zou hem nooit meer loslaten. Nog meer goed nieuws: de Franse pianist Sélim Mazari heeft een boontje voor Beethoven. Dat vond ook een bepaald toonaangevend tijdschrift dat zijn laatste album, niet toevallig getiteld ‘Beethoven: variations’, prompt met een ‘diapason d’or’ beloonde. De opeenvolgende twee sets, opus 34 en 35, ontstonden kort nadat de Bonnse meester zijn hartverscheurende Heiligenstädter Testament had neergepend. Vreemd, want hoe vitaal en bevlogen klinken deze scheppingen ons nog tot op vandaag in de oren. Eenmaal opgewarmd gaat het tempo na de pauze bepaald niet omlaag. We dansen op Schumanns vlinderachtige gemaskerde balmuziek, doen ‘rasch und feurig’ met Brahms en stampen een bokkenpootje tijdens Liszts briljante Mefisto Wals.
Beethoven had a thing for variations. He began his career with them as a boy of just 11, and the genre would never let him go. And there is more good news: the French pianist Sélim Mazari has a thing for Beethoven. That was indeed what a certain prominent publication found when Mazari’s latest album, not coincidentally entitled Beethoven: Variations, was awarded a Diapason d’or. The successive two sets, Opus 34 and Opus 35, were completed shortly after the Bonn-based master had composed his heartrending Heiligenstädter Testament. It is amazing how vital and inspired these creations still sound to us today. Once thoroughly warmed up, after the break, there is no slowing down. We dance to Schumann’s butterfly-like masked ball music, become rasch und feurig with Brahms, and seem to don goat hooves for Liszt’s brilliant ‘Mefisto Waltz’.
Sélim Mazari piano
L. van Beethoven (1770-1827)
–
Zes variaties in F majeur, op.34
–
Eroica Variaties, op.35
R. Schumann (1810-1856)
–
Papillons, op. 2
J. Brahms (1833 - 1897)
–
Scherzo, op. 4
F. Liszt (1811 - 1886)
–
Mefisto Wals nr. 1, S.514
