Ontmoet Lubomyr Melnyk, grondlegger van ‘continuous music’. Dat laatste is een mix van klassiek pianospel, minimalistisch drummen, martial arts en transcendente meditatie. Geïnspireerd door Amerikaanse minimalisten als Steve Reich en Terry Riley put Melnyks muziek uit herhaling en een zekere mate van geïmproviseerde inspiratie. Omdat sommige composities vrijwel onspeelbaar zijn vanwege de snelheid die ze vereisen, is Melnyk letterlijk enig in z’n soort. Met meer dan 19,5 noten per seconde en meer dan 93.000 individuele noten per uur, heeft de pianovirtuoos trouwens twee wereldrecords op zijn naam staan.
Een pak rustiger gaat het eraan toe bij celliste Nina Vanhoenacker. Met ‘Urban Refuge’ smelt ze electronica, akoestische celloklanken en stem samen tot een meditatief, hedendaags ritueel. Centraal hierbij staat het gloednieuwe, elektroakoestische werk ‘I don’t know I know; I don’t know I don’t know’ dat ze eerder dit jaar creëerde samen met componiste Anqi Liu. Het werk vertrekt vanuit een grafische partituur waardoor het eindresultaat elke keer anders klinkt. Het onderzoekt hierbij het boeddhistische concept van ‘shunyata’ of ‘afhankelijk bestaan’, waarbij alles oorzakelijk met elkaar is verbonden.
Meet Lubomyr Melnyk, founder of ‘continuous music’. The latter is a blend of classical piano playing, minimalist drumming, martial arts and transcendental meditation. Inspired by American minimalists such as Steve Reich and Terry Riley, Melnyk’s music draws on repetition and a degree of improvised inspiration. Because some compositions are virtually unplayable because of the speed they require, Melnyk is literally one of a kind. With more than 19.5 notes per second and more than 93,000 individual notes per hour, by the way, the piano virtuoso has two world records to his name.
Cellist Nina Vanhoenacker is a lot calmer. With ‘Urban Refuge’ she fuses electronics, acoustic cello sounds and voice into a meditative, contemporary ritual. Central to this is the brand new, electro-acoustic work ‘I don’t know I know’ I don’t know I don’t know’ that she created earlier this year together with composer Anqi Liu. The work starts from a graphic score that makes the end result sound different each time. In doing so, it explores the Buddhist concept of ‘shunyata’ or ‘dependent existence’ where everything is causally connected.
Lubomyr Melnyk
Nina Vanhoenacker
Alumnus KASK & Conservatorium
i.s.m. VIERNULVIER
