Het Brusselse Quatuor Alfama breidt aan een mooie discografie. Daarin combineren ze het oude graag met iets nieuws. Ook hun laatste worp bevat een creatie, maar wordt voor de gelegenheid vervangen door een nog versere bijdrage voor strijkkwartet uit de compositieklas van KASK & Conservatorium. Als die even voldoenend uitpakt dan de eerste proeve in het genre van Robert Schumann zit het wel snor, want met een première op de verjaardag van zijn beminde Clara straalde het zelfvertrouwen er van af. Overigens is het werk opgedragen aan Felix Mendelssohn, die er na een uitvoering in huiselijke kring maar niet over uitgepraat raakte. Zelf is hij vertegenwoordigd met zijn laatste grote compositie. De onverholen dramatiek ervan is wellicht toe te schrijven aan het recente verscheiden van zijn geliefde zuster Fanny. Luttele maanden later zou hij haar in de eeuwigheid volgen.