U hoeft natuurlijk niet alles te geloven wat de kranten zoal schrijven, maar wat de unaniem lovende woorden aan het adres van altviolist Adrien La Marca betreft, mag u uw voorbehoud voor een keer opzij zetten. Noemt Le Monde hem de ‘nieuwe held van de altviool’, dan verdient Rebecca Clarke ongetwijfeld de eretitel van oude heldin. Niet alleen maakte ze ondanks seksistische tegenstand furore op haar instrument. Als componiste laat ze onder meer een verduiveld knappe sonate achter, die zich laat kenmerken door een bijzonder expressief bereik. De sonates van Brahms en Rachmaninov daarentegen werden in oorsprong voor respectievelijk klarinet en cello geschreven. Een geluk dus dat er zoiets bestaat als transcriptie en arrangement.
Of course, you don’t have to believe everything the newspapers write. As for the unanimous praise for viola player Adrien La Marca, there is no need for reservations. If Le Monde calls him the ‘new hero of the viola’, Rebecca Clarke undoubtedly deserves the honorary title of old heroine. Not only did she excell as an instrumentist – despite sexist opposition. As a composer, she leaves behind a sonata of dazzling expressivity. The sonatas by Brahms and Rachmaninov, on the other hand, were originally composed for clarinet and cello respectively. Nice to have such a thing as transcription and arrangement.
Adrien La Marca altviool
Tanguy de Williencourt piano
R. Clarke (1886 – 1979)
–
Altvioolsonate
J. Brahms (1833-1897)
–
Altvioolsonate, op.120 nr. 1
S. Rachmaninov (1873–1943)
–
Cellosonate (arr. Adrien La Marca)
